Vrijdag 7 september

Vrijdag 7 september

Na de hevige regen van gisterenavond is het nu heerlijk fris, binnen is het nog 20 en buiten 17 graden.

Om kwart over tien, na de koffie, op de fiets gestapt en naar de haven gegaan om te kijken welke boot we zouden nemen voor een tocht rond de, volgens de folder, de wereldberoemde Medas eilanden.

Er waren drie verschillende mogelijkheden en die we aan de hand van de folders op het oog hadden, werd het ook. Een ticket gekocht voor 13:00 uur.

Nog een beetje door L’Estartit gefietst, stokbrood gekocht voor de lunch en we waren om half twaalf weer terug bij de camper. L’Estartitis is bestaat voornamelijk uit appartementen en enkele hotels. Tegen de bergwand zijn de duurdere woningen gebouwd.

Om twaalf uur geluncht en daarna naar de boot. Volgens de folder zou het een glasbodemboot zijn. Toen we de boot opgingen hadden we al onze twijfels, we hebben geen glas gezien, al helemaal niet in een bodem.

Het werd een tocht van twee uur, waarvan een uur snorkelen vlak bij het grootste eiland. Vooraf was ons een snorkelpak en een snorkelbril overhandigd.

We hadden amper genoeg tijd om ons in het pak te hijsen voor we op de snorkelplek aankwamen.

Op de boot kregen we in het Engels uitleg over hoe het snorkelen in z’n werk ging.

Daarna moesten we vanaf de boot het water inspringen.

Hennie hield het als niet-zwemmer na een kwartier voor gezien. Hij had problemen met de snorkel en had z’n energie al verbruikt om het water buiten te houden. Hij hoeft de eerste zes weken geen zout meer in z’n eten.

Desondanks heeft hij toch nog wat gezien, rotsen en verschillende vissen, grote en verschillende kleuren. Een voordeel was er nog wel dat hij het niet kon volhouden, nu kon hij foto’s van Marion maken. Zij heeft de volle tijd wel benut en genoten van het snorkelen. Toch was het niet zoals in Curaçao en zeker niet zoals in Colombia, na de geboorte van Saskia.

Om iets voor drie uur waren we weer aan de wal.

Eerst maar eens van een hartversterkertje genoten ,alvorens weer naar de camping terug te gaan, waar we tegen vier uur weer terug waren.

Hennie wilde nog uitleg over de de genoemde Glass bottom boat in de folder, maar het standje op de kade was al gesloten.

Om tegemoet te komen aan de instelling om het deze dagen wat rustiger aan te doen hebben we bij de camper wat geluierd en geslapen.

Tegen 19.00 uur zijn we uit eten gegaan en dat hielden we goedkoop, €34,00 totaal voor tapas, (7 porties) drie glazen wijn en twee koffie, kom daar in Nederland of Duitsland maar eens om.

Voor vandaag was het genoeg.