Woensdag 26 september.

Woensdag 26 september.

Buiten is het licht bewolkt en 19º en binnen 21º.

Vandaag dus met het bergtreintje naar boven, naar het klooster, maar bovenal naar de kathedraal. We zijn met de eerste trein van 08:35 uur naar boven vertrokken. Na de koffie, dit hadden we niet moeten doen, maar we hadden direct naar de kathedraal moeten gaan, dan was het nog rustiger geweest. Door de kathedraal gedwaald en daarna naar de Zwarte Madonna, toen moesten we al een beetje in de rij staan. Achteraf hadden we eerst naar de Zwarte Madonna moeten gaan, maar we wisten toen nog niet van haar bestaan, we hadden ons onvoldoende ingelezen.

Daarna zijn we langs klooster/kathedraal naar een ander uitzichtpunt gegaan (busparkeerplaats), restaurant en daar rond gekeken en koffie gedronken. Vervolgen weer terug, Marion op de bank en Hennie een eindje de berg op, bleek de kruisweg te zijn, die even afgemaakt en weer terug.

Marion werd al een beetje ongeduldig omdat we op tijd in de kathedraal wilden zijn voor het zingen van het jongenskoor, dat ons op verschillende manieren was aanbevolen. Tien voor half één hadden we met enige moeite een plaatsje vrij voorin gevonden en toen maar wachten voor het grote gebeuren. Klokslag één kwam het koor binnen en tien minuten later verdwenen ze weer, dat was het. Menigeen keekn elkaar aan, hebben we daarvoor meer dan een half uur gewacht. Iedereen was zo verbaasd dat men het er niet over had dat ze wel mooi gezongen hadden. In die tien minuten werd er ook nog een en ander voorgelezen. En dat allemaal voor een stampvolle kerk. Hiervan blijft ons de afgang nog lang heugen. Een voordeel had het wel, nu konden we eerder lunchen.

Doordat we vrij vooraan in de kerk zaten, waren we later in het restaurant voor een lichte lunch, dus in een lange rij. Maar na de bestelling, zelf halen, vonden we boven nog een tafeltje.

Na de lunch de tweede trein naar boven genomen. Daar aangekomen een wandeling naar een klein kerkje gemaakt. Daar is Marion blijven steken en is Hennie verder naar boven gegaan en een beetje geklommen naar de Magdalena.

Bij terugkomst bij het treinstation direct door naar het eerste treinstation en ook daar weer door naar de camper, waar we tegen half zes aankwamen.

Montserrat was de moeite waard, de kathedraal met al de kunstwerken en de omgeving was indrukwekkend. De bergtoppen eromheen waren erg mooi. Helaas was het wat nevelig waardoor de foto's van het lager gelegen landschap wat minder zijn.

Eerst wat drinken op een bankje, want kamperen, dus eigen stoelen gebruiken, mocht niet. De buren kwamen bij ons zitten en we hebben wat informatie uitgewisseld, zij kwamen vanuit het zuiden en gaan langzaam aan naar huis en wij gaan verder naar het zuiden.

We hadden geen zin om te koken, dan wordt het dus uit eten, maar niet te duur, we zijn tenslotte al uit eten geweest vandaag. Het restaurant dat het dichtst bij de CP lag was gesloten, maar lag wel aan de rand van Montserrat, dus wij hebben verder het plaatsje in gelopen en troffen een buurtrestaurant. Er was wel een redelijke kaart, echter weinig was te bestellen, bijvoorbeeld van de tien paella’s waren er maar twee te bestellen. Die hebben we dan ook maar genomen. De plaatjes ervan, buiten op een groot plakkaat en op de menukaart zagen er veeeeeel kleurrijker uit dan we voorgeschoteld (letterlijk) kregen. Had Hennie ook al bij de vorige camping bemerkt. Smaakte wel redelijk, maar Hennie vindt de paella van de Aldi lekkerder, is veel gevarieerder. De paella’s hier worden geserveerd in een pannetje.

De foto’s van vandaag overgezet en dit verslag geschreven en toen was het bedtijd, welterusten.